Fish River Canyon

06 oktober: Fish River Canyon

Er werd de avond tevoren de keuze voorgelegd: kano-varen op de Oranjerivier en dan pas om 12:00 vertrekken voor 260 km rijden richting Fish River Canyon en alles overhaast er in proppen of een meer relaxed day en 09:00 vertrekken.

Echter wel vroeg op om de zonsopkomst te kunnen genieten. Vanaf 06:15 uur prahctige plaatjes van de opkomende zon, gespiegeld in de rivier. Daarna spullen naar de truck gesjouwd en 08:00 uur ontbijtje. Eerst stukje langs de rivier gereden, waar de bevloeiingssystemen in een zeer vruchtbare wijnbouw resulteren. Vele locals werken hier en blijven de hele week in een soort campus van hutjes om niet elke dag te hoeven reizen (enorme afstanden).

Daarna richting het noorden net onafzienbare woestijn-landschappen met enkele specifieke planten. Een speciale boom, die wel 90 jaar oud kan worden en voor vele doeleinden wordt gebruikt, De bast is stevig, het hart van de takken is zacht. Wordt door de bosjesmannen als koker voor de peilen gebruikt. Een van de struiken is giftig, op zich niet om te eten, maar direct contact met bloed veroorzaakt binnen 10 minuten een totale verlamming (een soort curare dus). De bosjesmannen dopen hun speerpunt in het melkachtige vocht wat uit deze plant komt en jagen daar mee. Aangeschoten dier wordt gevolgd en valt vanzelf neer, waarna “geoogst” kan worden voor het maal van die dag. Het gebied rondom de pijlinschotopening wordt weggesneden, is niet voor consumptie geschikt.

Na een lange tour nog gemzen gezien (niet gelukt op de foto te zetten, komt nog wel) en uiteindelijk de entree van het park Fish River Canyo in. Nog 13 km onverharde weg met gratis massage en toen was het zover. Wat een langschapswonder! Op het uitzichtspunt no. 1 foto’s gemaakt en naar panorama no. 2 gelopen (paar km in de zinderende hitte gelukkig wel windje). Daar heerlijk de luch genoten en daarna 85 km terug naar onze lodge. Ai-Ais is bekend vanwege de warmwaterbron (65°C). Het verhaal gaat dat de man die het water aanraakte zijn vingers verbrande en Ai-Ais uitschreeuwde, iets van au, au.

Er is op die plaats een kazerne gebouwd door de Duitsers, later overgenomen door de Zuid-Afrikaanders. Bij de onafhankelijkheid in 1990 is het door de Namibische regering als kazerne ontmanteld, maar het een upgrade gekregen en functioneert nu als lodge voor bezoek aan de Fish-River Canyon. Is ook het eindpunt van een 5 daagse hike-tour te voet vanaf het panoramapunt waar wij waren

Prachtige kamers, buitenzwembad, binnen een heet-water bad, whirlpool. 

Lekker wat gedronken op het terras. Water (gratis) aangevuld, we hebben nu voor onszelf 12 liter in voorraad tot aan Zwakopmund. Misschien zelfs niet genoeg, want het wordt 40 gr morgen.

Wasje gedaan, was binnen de kortste keren droog.

Om 19:00  het diner, een kleine braai, niks mis mee.

Morgen vroeg dat wat we hebben een lange weg te gaan naar onze volgende bestemming. Muno wil voor het donker daar zijn om te genieten van het spectaculaire uitzicht van de lodge. Ben benieuwd, het kan niet veel beter worden dan de 1etwee locaties. Wekkertje om 05:45 gezet.

Muno heeft nog wat verteld over zijn gezin. Twee kids van 19 en 15. Vrouw werkt als onderwijzeres. Ze wonen in Harare, waar het nu wel weer redelijk veilig is. De verkiezingsonrust is achter de rug en er is gewoon niets veranderd. Het is wel lastig om steeds 2-3 weken van huis te zijn, maar dit verdient voldoende om goed voor het gezin te kunnen zorgen. In de vrije dagen reist hij weer terug naar Harare om bij vrouw en kind te zijn. Hij is wel bezig met de kinderen naar het buitenland krijgen voor studie en betere toekomst. Zijn voorkeur gaat uit naar Canada. Wat een zorgen en wat een toeweiding!