Dagje strand

03-09-2019 (1988)

31 jaar getrouwd.

Vandaag een mooi weer dag, dus we gaan lekker niks doen. Na rondje foto’s in het dorp en een kopje koffie bij de lokale patisserie (we hebben dit keer maar eens geen gebakje genomen) gaan we op pad langs de kustweg richting San Vicente de la Barquera. Na zo’n 10 km zien we het eerste bordje met “playa” erop en na 1 km komen we bij een prachtig mooi stranje met prima parkeergelegenheid. Heerlijk een paar uurtjes zonnebaden. Het water is wat aan de frisse kant dus dat laten we maar even. Er waren louter Spanjaarden voor ons gevoel en ook wat golfsurfers actief. Eén van hen kon het wel, dat was volgens mij dan ook een surf-leraar.

Rond een uur of 1 richting San Vicente. Onderweg prachtige natuur met vlak voor de bestemming een soort moeras-achtig natuurpark (Parque Naturel de Oyambre) en bij de brug naar het stadje een prachtig vergezicht op de bergen van de Picos de Europa. In het stadje een drukte van belang, maar bij de oude haven was er een parkeergarage met ruim voldoende plek. Op -1 waren we de eerste auto. De lunch was wat uitgebreider vandaag met een visschotel voor 2 personen die meer dan voortreffelijk was. Na deze pauze op het gemak weer terug richting Santillana met eerste nog een tweede strandpauze bij een piepklein strandje iets verderop gelegen dan de afslag naar het hotel. Alleen maar Spaanse nummerborden, geen tourist te bekijken. Heerlijke pauze en ik heb toch maar het wat koudere water getrotseerd. Forse hoge golven en de daarbij passende onderstroom, dus voorzichtigheid geboden. Daarna nog wat calorieën verbrandt door naar boven te klimmen op de rechtsgelegen rots. Schitterend uitzicht naar zowel oost als west.

Na een het hotel even rust genomen te hebben richting gespot restaurantje: El Bisonto Rojo. Hier geen dagmenu, maar à la carte. Wederom heerlijk gegeten tussen de Spanjaarden, die gewoon om 10 uur aan tafel gaan.

Morgen bewolkt met zon, geen regen voorspeld. We gaan richting de bergen en misschien ’s middags nog een strandje als het weer goed is. Daarna trekken we immers de binnenlanden in.