Bandung-Baturaden, weer een km vreter

Akelig vroeg uit bed.

Sil nog steeds niet op orde, heeft ontbijt overgeslagen.

Om 06:10 in de auto richting Kampung Naga. Onderweg nog wel een koffiestop en diverse panorama;’s op de foto gezet. Veel rijstvelden/sawa’s.

Het authentieke dorp oogt bij zijn entree super toeristisch, maar daarna wordt je door een van de 10 locale gidsen benoemd door de dorpsoudste 425 treden naar beneden geleid (die je daarna ook weer op moest). Sil ging in eerste instantie niet mee, durfde ze niet aan, maar later is ze met Edwin alsnog nagekomen. Ik met een prive gids dus alles in detail gezien. Prachtige rijstvelden, uitleg van het irrigatiesysteem (door Nederlandse kennis jaren geleden aangelegd). Een gemeenschap met 100 huisjes, per huis 1 gezin, totaal 314 inwoners. Huisje bestaand uit keuken, proviand ruimte, huiskamer en slaapkamer. WC is buiten de deur gemeenschappelijk. Een gemeenschapshuis, moskee, in een vijver de faciliteit om rijst te pellen. De vliesjes van de rijst zijn voor voor de kippen en de karpers in de vijver. Het groen is voer voor de geiten. Alles geheel self supporting, geen WC papier, want dat verstopt alles, dus alles met water. Wassen in de snelstromende rivier. Ook binnen in het huis van de gids mogen kijken. O ja, dat was wel aardig. Aan de wand van het huis hangen 2 mandjes. De kippen springen hier in (wel bijna 1 meter hoog) en leggen daar hun ei.

Was een prachtige belevenis, om te zien hoe het vroeger was en nu nog grotendeels zo er aan toe gaat. Het enige moderne wat ik gezien heb, was toch een antenne en kleine Zw/W TV en radio. Hoe ze aan stroom komen kon ik niet achterhalen.

Weer op pad om vervolgens een stuk verder op de lunch te genieten in een zeer eenvoudig restaurant van een hotel langs de weg. Was niks mis mee, maar Sil leeft nog steeds op lucht en water. Edwins oudste broer woonde op nog geen 100m dus daar zijn we ook nog even binnen geweest voor een kopje koffie. En Sil een water met bruine suiker, want dat was goed voor de maag. Spraken wel wat Nederlands. Waren zeer lovend over de invloed van de Nederlanders in het verleden. Veel infrastructuur (watermanagement, verkeersmogelijkheden) was hieraan te danken. De bevrijding was voor hen 17 augustus 1945, einde WO II, einde Japanse overheersing. Voor de onafhankelijksheids strijd en de politieke ellende van 47-49 halen ze een beetjes de schouders op. We hebben meer aan Belanda te danken dan dat we geleden hebben.

Daarna de lange weg naar Baturraden. Nog wel hier en daar een stop gemaakt voor wat foto’s, Rubberplantage gezien (althans hoe dat uit een boom komt) en niet voor het donker binnen.  Het laatste stuk was een relatief smal tweebaans weg, de bergen in. We zitten in een soort kuuroord met prachtige ligging. Waarschijnlijk een plaatje om te zien.

Klein hapje gegeten in het hotel, Sil heeft zowaar beetje soep en witte rijst binnen kunnen houden.

Morgen wordt het een vol ochtendprogramma. Met de auto naar boven en dan een wandeltocht door de natuur, langs warm-water  bronnen (Pancuran 7), rijstvelden, een klein dorpje en dan weer richting hotel. Ik hoop dat Sil morgen fit genoeg is om mee te gaan.