Rondje schiereiland Kaap de Goede Hoop

Ontbijtje en 08:20 staat het busje klaar. Met internationaal gezelschap van 14 pax op stap. Duitsland, Italie,  Dubai, China, Rusland, nog een Nederlands stel en wij op pad met een goedgemutste chauffeur/gids Michael. Nadat wij opgehaald waren moesten er nog twee hotels aangedaan worden, waarna we via de kustweg langs de Atlantische oceaan naar de Kaap afzakten. Dure bedoening het wonen aan de Atlantic. Prachtige kustlijn met aan de zuidkant van de stad in de wijk Clifton 4 prachtige zandstranden. Geen hond te zien, hotels niet te betalen. Was ook niet om te zwemmen, want de koude golfstroom maakt dat het water ook in het zomerseizoen niet boven de 16-17 gr. uitkomt. Uiteindelijk na een uurtje een stop gemaakt in Hout Bay. Vissershaven met het nodige aan bedrijvigheid. We konden optioneel met een glasbodemboot buitengaats, maar met de flinke wind die er stond hebben we daar maar eens van afgezien. Lekker kopje koffie gedronken en langs de kade zeehonden gezien (natuurlijk op de vakantie-voeding uitkomend). Via de tolweg langs Chapmans Peak verder naar het zuiden. Gevaarlijke weg vanwege vallende rotspartijen, die zo af en toe en volledig onvoorspelbaar naar beneden kunnen komen. Stop gemaakt op een prachtige panoramapunt met overzicht over de Hout Bay en daarna via het dorpje Noordhoek van de Atlantic doorgestoken naar de andere kant False Bay. Hier is het water veel warmer (tot 22 gr. in de zomer) en zijn veel betere condities voor strand-genieten. Nadeel is wel dat er behalve pinguins en walvissen ook de nodige haaien op oorlogspad zijn. Is de derde gevaarlijke haaienzaak van de wereld na Florida en iets ergens in Australia.  Door Simonstown (marine haven)  naar het natuur-reservaat Cape of Good Hope gereden. Zeer gevarieerde natuur om uiteindelijk naar Cape of Good Hope zelf te rijden. Drukte van belang, maar iedereen netjes in de rij voor een foto  staande achter het beroemde houten bord.  Vandaar naar Cape Point gereden waar de lichtsterkste vuurtoren van de wereld op de top de Plumpudding Rock staat. Uitzicht over twee oceanen, prachtig panorama. Omhoog met een treintje a la Lissabon (the funiculus), genaamd de Vliegende Hollander en terug gewandeld.

In het busje weer terug richting Simonstown voor de lunch. Eerst nog langs Boulder Beach, waar we niet specifiek gekeken hebben naar de pinguins, want die hebben we gisteren al gezien. De lunch in Harbourview Restaurant was eenvoudig, maar prima verzorgd. De Afrikaanse dame van de bediening had er schik in dat ik een Wild Curry bestelde. Ze vroeg bij de afrekening of het niet te spicy was. In Thailand zou dit hooguit 2 peppers betekend hebben.

Voor de laatste etappe naar Kirstenbosch Botanical Garden. Was zeker mooi bomen, planten en bloemen, maar na de botanische tuinen van Bandung op Java kan het niet mooier zijn. Wel mooie plaatjes geschoten.

Tevreden terug in het hotel. Van het Nederlandse stel (2 wk ZAfr  + 1 wk Seychellen) kregen we voor het diner Mama Afrika aanbevolen. Gebeld, maar zat al vol. Conform onze gewoonte Tripadvisor gevolgd en gegeten op nog geen 300 m van het hotel bij Fork (nr. 13 van 968). Was culinair iets minder dan gisteravond, maar ook hier heerlijk gegeten (ook tapas-achtig, met kleinere gerechtjes). Goede atmosfeer en uiterst vriendelijke bediening. Het is altijd “good choice”; “excellent wine, Sir” en “Are you satisfied, any other wishes?” . Ze hadden zelfs decaf latte voor Sil, dus uiteindelijk tevreden naar het hotel gewandeld. Nu geen bedelaars meer op straat, die we om 19.30 uur toen we gingen wel moesten ontwijken.

Naar bedje en morgen een rustiger begin van de dag.